مهمترین مهره‏های نفوذی بهاییت در دوران محمدرضا پهلوی
 
1- سپهبد عبدالکریم ایادی: پزشک مخصوص شاه- که صاحب 80 شغل کلیدی و پول‏ساز بود. وی از سال 1340ه.ش. که «ارنست پرون» -محرم اسرار و رفیق فاسد محمدرضا- درگذشت، جایگزین وی شد. «فردوست» او را فردی فاسد و منحرف جنسی می­داند. او فرزند «میرزا محمد تقی ابهری» ـ ابن ابهرـ از ایادی عباس افندی است،پدر بزرگ مادری او «علی­اکبر شهمیرزادی» نیز از ایادی عباس افندی بود،به این جهت نام خانوادگی او را «ایادی» گذاشتند. ابن ابهر و منیره مادر «ایادی» برای رواج بی­حجابی در تهران بسیار فعال بودند. ایادی در افزایش نفوذ سیاسی و اقتصادی بهاییان در ارکان اجرایی حکومت پهلوی نقش اول را داشت. «هژبر یزدانی» -کلان سرمایه­دار بهایی- توسط وی رشد یافت.
 
2- امیرعباس هویدا: فرزند «عین‏الملک» بهایی و از نوادگان «یعقوب کلیمی بغدادی» است. او بهایی، روتارین و عضو سازمان شوم ماسونی بوده و بیش از 13 سال در رأس قوهی ‏مجریه قرار داشت. وی از سال 1343ه.ش. تا سال 1357ه.ش. که دستگیر و زندانی شد دولت‏مرد طراز اول رژیم پهلوی بوده است. او بیش از 13 سال نخست وزیر یک کشور شیعه بود و تا توانست وزیر و معاون وزیر بهایی با توصیهی آمریکایی‏ها وارد دولت نمود. هویدا و نخست‏وزیر قبلی او «حسن­علی منصور» مهره‏های مطلوب آمریکا بودند که در نهایت هم فدای فضای باز سیاسی حزب دموکرات آمریکا شدند و به دست انقلابیون مسلمان زندانی و اعدام گردیدند. هویدا در سال 1298 شمسی در یک خانوادهی سرشناس بهایی متولد شد.
 
پدر بزرگ او «میرزا رضا قناد» از نزدیکان و خواص حسین­علی نوری و عباس افندی بود. پدرش «حبیبالله عینالملک» در جوانی منشی و کاتب آثار «عباس افندی» بود. عینالملک در سال 1314 شمسی از دنیا رفت و جسد او در کنار قبر «میرزا رضا بهایی» در عکا دفن شد، از این رو در نسب‎نامهی بهایی هویدا هیچ شک و تردیدی نیست. در ضمن «عینالملک» کارمند وزارت خارجه بود و مدت طولانی کنسول ایران در سوریه و لبنان بوده و در آنجا آشکارا به تبلیغ بهاییت میپرداخته است، از اینرو امیرعباس هم قبل از خدمت سربازی در سال 1322ه.ش. به استخدام وزارت خارجه درآمد و در سال 1324ه.ش. وابسته به سفارت ایران در پاریس و سال بعد کارمند سفارت ایران در آلمان شده است. او در سال 1330ه.ش. مأمور سازمان ملل شد.
 
او در 5 سالی که در «کمیساریای پناهندگان سازمان ملل» بود، به وسیلهی رییس کمیساریای عالی پناهندگان که استاد اعظم لژ بزرگ فرانسه بود، به عضویت لژ بزرگ فرانسه و لژ مستقل ایران در فرانسه در می‏آید و از این به بعد رشد و ترقی هویدا در وزارت خارجه و شرکت نفت ایران چند برابر میشود. هویدا در سال 1338ه.ش. به ساواک وصل میشود و در سال 1343ه.ش. وزیر دارایی کابینهی «حسن­علی منصور» شده و 11 ماه بعد پس از مرگ حسن­علی منصور، از بهمن سال 1343ه.ش. تا مرداد 1356ه.ش. به نخستوزیری «محمدرضا» منصوب میشود.
 
 
با توجه به اینکه او جاسوس سازمان سیا، عضو چند لژ فراماسونری و یک بهایی سرشناس و مورد اعتماد انگلیس و فرانسه است، مدتی طولانی در این سمت می‏ماند. هویدا برای بقای سلطهی شیطانی خود گاهی با بوسیدن قرآن، رفتن به حج و بقاع متبرکهی ائمهی شیعه سعی داشت تا خود را مسلمان معرفی کند. ولی تبار بهایی و عملکرد جانب­دارانهی او از بهاییت و وارد کردن بهاییان به ارکان نظام شاهنشاهی مانع پذیرش ادعای او میشد. در ضمن نسب هویدا به یهودیان بغدادی یعنی «یعقوب کلیمی بغدادی»می‏رسد و مثل سایر بهاییان با صهیونیسم بینالملل رابطه‎ای عمیق داشت و فردی فاسدالعقیده و فاسدالاخلاق بود.
 
وزرای بهایی کابینهی هویدا عبارتبودند از: «سرلشکر ارفع» -وزیر راه- "عباس آرام" -وزیر خارجه-، «منصور روحانی» -وزیر کشاورزی-، «عطا خسروانی» -وزیر کشور-، «منوچهر شاه­قلی» -وزیر بهداری-، «منوچهر گنجی» -وزیر آموزش و پرورش-، «اسدالله صنیعی» -وزیر جنگ-، «فرخ‏رو پارسا» -وزیر آموزش و پرورش-، «منوچهر تسلیمی» -وزیر بازرگانی-، «نصرتالله معینیان» -وزیر اطلاعات-، «ناصر گلسرخی» -وزیر منابع طبیعی-، «منوچهر پرتو» -وزیر دادگستری-، «سپهبد خسروانی» -معاون نخست وزیر و رییس تربیت بدنی- که سه نفر اخیر با تشکیل بزرگترین باند زمین­خواری به ثروت انبوهی دست یافتند، همچنین تعداد زیادی از معاونین وزرا بهایی بودند.