مهمترین مهرههای نفوذی بهاییت در دوران محمدرضا پهلوی
1- سپهبد عبدالکریم ایادی: پزشک مخصوص شاه- که صاحب 80 شغل کلیدی و پولساز بود. وی از سال 1340ه.ش. که «ارنست پرون»
-محرم اسرار و رفیق فاسد محمدرضا- درگذشت، جایگزین وی شد. «فردوست» او را
فردی فاسد و منحرف جنسی میداند. او فرزند «میرزا محمد تقی ابهری» ـ ابن ابهرـ از ایادی عباس افندی است،پدر بزرگ مادری او «علیاکبر شهمیرزادی» نیز از ایادی عباس افندی بود،به این جهت نام خانوادگی او را «ایادی» گذاشتند. ابن ابهر و منیره مادر «ایادی»
برای رواج بیحجابی در تهران بسیار فعال بودند. ایادی در افزایش نفوذ
سیاسی و اقتصادی بهاییان در ارکان اجرایی حکومت پهلوی نقش اول را داشت.
«هژبر یزدانی» -کلان سرمایهدار بهایی- توسط وی رشد یافت.
2- امیرعباس هویدا: فرزند «عینالملک» بهایی و از نوادگان «یعقوب کلیمی بغدادی» است. او بهایی، روتارین و عضو سازمان شوم ماسونی بوده و بیش از 13 سال در رأس قوهی
مجریه قرار داشت. وی از سال 1343ه.ش. تا سال 1357ه.ش. که دستگیر و زندانی
شد دولتمرد طراز اول رژیم پهلوی بوده است. او بیش از 13 سال نخست وزیر یک
کشور شیعه بود و تا توانست وزیر و معاون وزیر بهایی با توصیهی آمریکاییها وارد دولت نمود. هویدا و نخستوزیر قبلی او «حسنعلی منصور»
مهرههای مطلوب آمریکا بودند که در نهایت هم فدای فضای باز سیاسی حزب
دموکرات آمریکا شدند و به دست انقلابیون مسلمان زندانی و اعدام گردیدند.
هویدا در سال 1298 شمسی در یک خانوادهی سرشناس بهایی متولد شد.
پدر بزرگ او «میرزا رضا قناد» از نزدیکان و خواص حسینعلی نوری و عباس افندی بود. پدرش «حبیبالله عینالملک» در جوانی منشی و کاتب آثار «عباس افندی» بود. عینالملک در سال 1314 شمسی از دنیا رفت و جسد او در کنار قبر «میرزا رضا بهایی» در عکا دفن شد، از این رو در نسبنامهی بهایی هویدا هیچ شک و تردیدی نیست. در ضمن «عینالملک» کارمند وزارت خارجه بود و مدت طولانی کنسول ایران در سوریه و لبنان بوده و در آنجا آشکارا به تبلیغ بهاییت میپرداخته است، از اینرو
امیرعباس هم قبل از خدمت سربازی در سال 1322ه.ش. به استخدام وزارت خارجه
درآمد و در سال 1324ه.ش. وابسته به سفارت ایران در پاریس و سال بعد کارمند
سفارت ایران در آلمان شده است. او در سال 1330ه.ش. مأمور سازمان ملل شد.
او در 5 سالی که در «کمیساریای پناهندگان سازمان ملل» بود، به وسیلهی
رییس کمیساریای عالی پناهندگان که استاد اعظم لژ بزرگ فرانسه بود، به
عضویت لژ بزرگ فرانسه و لژ مستقل ایران در فرانسه در میآید و از این به
بعد رشد و ترقی هویدا در وزارت خارجه و شرکت نفت ایران چند برابر میشود. هویدا در سال 1338ه.ش. به ساواک وصل میشود و در سال 1343ه.ش. وزیر دارایی کابینهی «حسنعلی منصور» شده و 11 ماه بعد پس از مرگ حسنعلی منصور، از بهمن سال 1343ه.ش. تا مرداد 1356ه.ش. به نخستوزیری «محمدرضا» منصوب میشود.
با توجه
به اینکه او جاسوس سازمان سیا، عضو چند لژ فراماسونری و یک بهایی سرشناس و
مورد اعتماد انگلیس و فرانسه است، مدتی طولانی در این سمت میماند. هویدا
برای بقای سلطهی شیطانی خود گاهی با بوسیدن قرآن، رفتن به حج و بقاع متبرکهی ائمهی شیعه سعی داشت تا خود را مسلمان معرفی کند. ولی تبار بهایی و عملکرد جانبدارانهی او از بهاییت و وارد کردن بهاییان به ارکان نظام شاهنشاهی مانع پذیرش ادعای او میشد. در ضمن نسب هویدا به یهودیان بغدادی یعنی «یعقوب کلیمی بغدادی»میرسد و مثل سایر بهاییان با صهیونیسم بینالملل رابطهای عمیق داشت و فردی فاسدالعقیده و فاسدالاخلاق بود.
وزرای بهایی کابینهی هویدا عبارتبودند
از: «سرلشکر ارفع» -وزیر راه- "عباس آرام" -وزیر خارجه-، «منصور روحانی»
-وزیر کشاورزی-، «عطا خسروانی» -وزیر کشور-، «منوچهر شاهقلی» -وزیر
بهداری-، «منوچهر گنجی» -وزیر آموزش و پرورش-، «اسدالله صنیعی» -وزیر جنگ-،
«فرخرو پارسا» -وزیر آموزش و پرورش-، «منوچهر تسلیمی» -وزیر بازرگانی-،
«نصرتالله معینیان» -وزیر اطلاعات-، «ناصر گلسرخی» -وزیر منابع طبیعی-، «منوچهر پرتو» -وزیر دادگستری-، «سپهبد خسروانی» -معاون نخست وزیر و رییس تربیت بدنی- که سه نفر اخیر با تشکیل بزرگترین باند زمینخواری به ثروت انبوهی دست یافتند، همچنین تعداد زیادی از معاونین وزرا بهایی بودند.